ความจริงมีสองด้าน คือจริงของเขา กับจริงของเรา

แล้วมันเหมือนกันมั้ยล่ะนั่น?

เมื่อทุกคนเล่าเหมือนกัน

ในอดีต ช่องทางการสื่อสารในวงกว้างถูกจำกัดอยู่ในกลุ่มแคบๆ ไม่ว่าจะเป็น ทีวี หนังสือพิมพ์ วิทยุ อยากจะบอกอะไรให้โลกรู้ไม่ใช่นึกจะทำก็ทำได้ง่ายๆทันที หากเรื่องราวทุกอย่างถูกถ่ายทอดจากมุมมองของคนกลุ่มเดียว ทุกช่องทางการสื่อสารส่งสารเดียวกัน มันก็แทบไม่เหลือพื้นที่ให้คิดว่าที่พูดมานี่จริงของเขา แล้วมันจริงของเราไหมนะ

เมื่อต่างคนต่างเล่าเรื่องเดียวกันไม่เหมือนกัน

แต่โลกวันนี้เปลี่ยนไปแล้ว ทุกวันนี้มี social media, live video streaming ใครอยากประกาศอะไรให้โลกรู้มีวิธีมากมาย มีแค่โทรศัพท์เครื่องเดียวก็เกินพอ ทำได้ทันที คราวนี้ต่างคนก็ต่างเล่าจากมุมตัวเอง ไม่ต้องรอออกทีวี แถมข่าวสารก็เข้าถึงกันได้ทั่วโลก เมื่อเรื่องราวมาจากหลายมุมมอง เชื้อชาติ วัฒนธรรม จริงของ ก. จริงของ ข. จริงของ ค. มากันคนละแนว มันก็เริ่มเกิดคำถามว่าแล้วจริงของเรามันอยู่ตรงไหน

การตามหา “ความจริงของเรา” ที่แทรกอยู่ในชีวิตประจำวัน

วันก่อนนั่งคุยกับเพื่อนแล้วก็สรุปกันว่า ยิ่งเป็นเด็กสมัยนี้มันคงมีภูมิต้านทานเรื่องนี้เลยละมั้ง เพราะมันโตมาเคยชินกับการมีข้อมูลมากกว่าที่ต้องการ แค่ google เพื่อทำการบ้านก็ได้อะไรกลับมาเยอะแยะ เยอะเกิน กลับกันกับสมัยเราเด็กๆ คือ จะหาคำตอบอะไรสักอย่าง พอได้คำตอบมาก็บุญแล้ว ไม่มีทางเลือกอื่นมากนัก